یکی از نظام های اقتصادی نظام سرمایه داری میباشد که در آن ابزارهای تولید اقتصادی دارای مالکیت خصوصی میباشد. مشخصه ی بازار سرمایه داری اسن است که تولید کالا برای کسب سود اقتصادی انجام میگیرد نه وما برای رفع نیاز های انسان. نشام سرمایه داری باعث پیشرفت شاخص های رفاه در کشورهایی که این نوع نظام اقتصادی را انتخاب کرده اند شده است. در این نظام، رقابت انگیزه ای میوشد که طی آن هم تولید و فروش ازدیاد میابد و هم در کنار آن، کیفیت کالاها زیاد خواهد شد. انتقادهایی که به این نظام وارد میشود: 1. انحصاری شدن قانون سرمایه داری: امروزه رقابت فقط بین چند ابر شرکت وجود دارد در نتیجه خرده پاها نمیتوانند پیشرفتی بکنند. 2. برخی منتقدان وجود بهره پولی را عامب ایجاد شکاف میدانند. 3. انتقادهای دیگری مثل توطیع ناکارامد و ناعادلانه پول و قدرت، گرایش به انحصارطلبی، اسثمار قرهنگی و اقتصادی و پدیده هایی مثل نابرابری.
نظام سوسیال، نقطه مقابل نظام سرمایه داری است و بیان میدارد و بیان میدارد که اختلاف طبقه کارگر و سرمایه دار باعث ایجاد مشکل های بزرگ جامعه است. در این نظام مالکیت برای عموم مردم است در نتیجه دولت مالکیت شرکت ها را بر عهده دارد. یکی از نقدهایی که به کمونیسم وارد است این است که وقتی همه چیز دست دولت باشد، انگیزه پیشرفت برای فرد وجود ندارد. همچنین در نهایت یک نظام اقتصادی سوسیال توسط کسانی اداره میشود که میتوانند به راحتی خود را یک طبقه بالاتر از مردم عادی بدانند.
در قانون تعاونی، عده ای از شکرت های برای رسیدن به منافع مشترک به هم کمک میکنند و مشکلات را دسته جمعی حل میکنند. در این نظام افراد به کمک یکدیگر می آیند اما ممکن است سواستفاده هایی از موقعیت های ایجاد شده پدید شود.
درباره این سایت