تفکر از نظر روانشناسی قسمت اول

تفکر از نظر روانشناسی :

زمانی که فرد با یک مسئله مواجه می شود  نوعی تجرب برایش پدید می آید. آنچه که او در جریان کسب تجربه انجام می دهد یعنی آن را تشخیص داده تجربه و تحلیل نموده و در صدد حل آن بر می اید تفکر نام دارد .

تفکر کوششی است عمدی برای کشف روابط خاص بین انچه می توانیم انجام دهیم و نایجی که ازما بر می اید

فکر وقتی به جستجوی می پردازد وبه حرکت و تلاش می افتد چیزی نمی خواهد  جز آنکه حقیقت را دریافته و ارامش حاصل کند .

از نظر علمی :

هر تفکر تفکر علمی نیست تفکر علمی تفکر جدی و نظام یافته است تفکر علمی معطوف به هدف خاصی است و دستیابی به شناخت معرفت می باشد و در تفکر جدی انسان به تصورات و مفاهیم خود اجازه نمی دهد که در ذهن او صرفا پر و بال بزنند بلکه انها را به سوی هدف خود که شناخت راهنمایی می کند.

 سوال 1-

به نظر وی رشد در طی مراحلی صورت می گیرد این مرحله به صورت زنجیره ای هستند  در هر مرحله مهارت های شناختی جدیدی را یاد می گیرد و در سن 10 سالگی به پایداری شئی را تجربه می کند . تفکر از نظر پیاژه وابسته به اندیشه است.پیاژه معتقد بود رشد و تحول زبان ناشی از رشد و تحول شناخت است و همچنین زبان به نوع افکار کودک بستگی دارد  و کودک برای استفاده مناسب از زبان ابتد باید انگاره ها و مفاهیم را فرابگیرد و ممکن است کلماتی را به کار بگیرد که کعنای ان را را نمی داند در بزرگسالان هدف گفتار انتقال انگاره ها و اطلاعات است و کودک زمانی این گفتار را به کار می گیرد که بذاند کلمات به چه چیزی اشاره می کند و از نظر او وقتی که کودک کلمه بزرگتر را باز بزگسالان می شنود و ان را به کار می گیرد اما زمانی که این مفهوم در او شکل نگرفته است او نمی تواند این کلمه را به منظور انتقال اطلاعات در مورد بزرگتر به کار بگیرد و پیاژه مطرح می کند که اندیشه یا مفهوم است که زبان را تعیین می کند .